συμπατρία

η, Ν

βιολ. το φαινόμενο κατά το οποίο πληθυσμοί που ανήκουν σε συγγενικά είδη ζουν στον ίδιο γεωγραφικό χώρο αλλά δεν διασταυρώνονται μεταξύ τους.